Szanowny Panie Premierze!

W związku z brakiem zmian na lepsze, a kontynuacją zmian na gorsze w Programie III Polskiego Radia, uprzejmie proszę w ramach przyjęć interesantów, o umożliwienie mi przedstawienia Panu Premierowi osobiście całości sprawy.

Na przełomie kwietnia i maja ub. roku pozwoliłam sobie przesłać do wiadomości Pana, jako Przewodniczącego Klubu Parlamentarnego SLD, kopię listu otwartego do Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Pana Juliusza Brauna, w sprawie niepokojących zmian, jakie dokonywały się i z żalem muszę powiedzieć, że nadal się dokonują w Programie III Polskiego Radia, pragnę podkreślić, programie radia publicznego.

Rozumiem, że jako szef klubu parlamentarnego, nie chciał Pan angażować się w niuanse towarzyszących wyborom władz Polskiego Radia partyjnych przepychanek. Jednak w chwili obecnej, zajmując stanowisko Premiera Rzeczpospolitej Polskiej, przejął Pan konstytucyjny obowiązek obrony polskiej kultury, misji publicznych mediów oraz interesów polskiej inteligencji, którą Pan także reprezentuje.

Sytuacja w radiowej Trójce, mimo wielu przeczących temu wypowiedzi oraz kolejnej "wymiany" dyrektora, systematycznie się pogarsza, podążając w kierunku dalszej, totalnej komercjalizacji. Choć biorąc pod uwagę semantykę słowa "komercjalizacja", która oznacza wprawdzie, także, działalność artystyczną, ale przynoszącą zysk, dochód, ma tu miejsce nieporozumienie, bowiem Trójka znajduje się w coraz bardziej katastrofalnej sytuacji finansowej. Prowadzone działania wskazują bardziej na frymarczenie, niż merkantylizm.

Następuje bowiem dalsze rozbijanie kultowego do czerwca 2000 r. radia, przez kolejne odejścia znakomitych, perfidnie odtrącanych dziennikarzy, likwidacja lubianych pasm i audycji, a w ich miejsce serwowanie komercyjnej sieczki słowno-muzycznej, choć pod egidą nazwisk dotychczasowych legend tej stacji. Obecna dyrekcja Trójki nie reklamuje nowych audycji z udziałem nowych, chybionych nabytków personalnych rodem z niszowych stacji lokalnych, a cynicznie firmuje wprowadzaną nową ramówkę nazwiskami tej klasy co Jan Chojnacki, Piotr Kaczkowski czy Wojciech Mann, uprzednio upokarzając ich zabraniem Im dotychczasowych pasm muzycznych, wielbionych przez stałych i "starych", a także ogromną rzeszę młodych słuchaczy.

Jest tajemnicą poliszynela, że tak poprzedni dyrektor Trójki - Michał Olszański, jak i obecny - Witold Laskowski prowadzeni są na krótkiej smyczy, bez prawa podejmowania własnych decyzji, przez samozwańczego reformatora, wiceprezesa Zarządu Polskiego Radia, Eugeniusza Smolara, rekomendowanego na to stanowisko przez Unię Wolności, człowieka partyjnych układów, więc "z poręki" poprzedniej, bardzo "fachowej" ekipy.

Nie przez animatora radia "aspirującego", jak wiceprezes Trójkę określa w dokumencie "Oferta programowa Polskiego Radia 2002-2005", złożonym właśnie w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji, nie przez twórcę "silnej interaktywności ze słuchaczem, dbałości o treść, formę i dynamikę audycji prezentowanych na antenie", nie profesjonalistę, za jakiego się nieskromnie uważa, z powodu krótkiego stażu w Radiu BBC, a otwartego wroga radia publicznego, wcześniej grabarza własnej, prywatnej inicjatywy o nazwie Inforadio (obecnie marginalnego TOK FM).

To właśnie temu Panu słuchacze Trójki zawdzięczają kolejnego dyrektora nie-profesjonalistę, przypadkowego outsidera Witolda Laskowskiego, który zawodowo z radiem nigdy nie miał do czynienia.

"Wygrał", bo miał "wygrać", z byłymi pracownikami Trójki, ich też kandydatami, Marcinem Zimochem i Grzegorzem Miecugowem, ludźmi, którzy ten program znają od podszewki.

Jest to znamienne, zwłaszcza że z tzw. "dobrze poinformowanych źródeł, pragnących zachować anonimowość" wiadomo, że zastępca dyrektora W. Laskowskiego, pan Adam Fijałkowski, roztaczający w wywiadzie dla pisma RNL Aliny Dragan, wyimaginowane wizje nowej ramówki, nie spełnia formalnych wymogów na to stanowisko, nie posiadając wyższego wykształcenia. Drugi zastępca dyrektora W. Laskowskiego, pan Michał Banach będąc równocześnie współwłaścicielem prywatnego radia MTM FM w Starachowicach, stanowi typowy przykład "konfliktu interesów".

1-go kwietnia Program III PR będzie obchodzić jubileusz 40-lecia istnienia. Ponad cztery miesiące "panowania" Świętej Trójcy, jak nazywa się nową dyrekcję (wywiad Aliny Dragan z A. Fijałkowskim w Jej internetowym piśmie RNL, nr 87 z 11.02.2002 r.) nie przyniosły do tej pory oczekiwanych przez słuchaczy zmian ramówki, czyli powrotu do utraconej po 22.06.2001 r., a jej projekt (częściowo na razie nie znany) spoczywa wciąż w otchłaniach nieprzeniknionej tajemnicy, z których jednak coraz to wyciekają nowe rewelacje, które nie potwierdzają woli oczekiwanych, tak przez słuchaczy, jak i pracowników Trójki, zmian.

Poraża m.in. likwidacja sobotniego Zapraszamy do Trójki prowadzonego od lat przez najbardziej utytułowanego dziennikarza tego programu i jego legendę Piotra Kaczkowskiego, Manniaka niedzielnego, prezentowanego przez kolejną legendę Wojciecha Manna, oddalenie Moniki Makowskiej, Barbary Podmiotko, Hanny Marii Gizy, Anny Semkowicz, Romana Dziewońskiego, Jerzego Kordowicza, Janusza Kosińskiego, Wojciecha Ossowskiego i innych, przez zabranie im pasm czasowych dla prowadzonych przez nich przez całe lata audycji, "utrata" z popołudniowego Zapraszamy do Trójki mistrzów słowa Kuby Strzyczkowskiego i Tomasza Sianeckiego (pierwszy ma mieć jakiś kolejny talk show; drugi został "oddalony na zawsze"), likwidacja Klubu Ludzi Ciekawych Wszystkiego, rankingu reportaży, szeregu audycji muzycznych prowadzących słuchacza po meandrach twórczości nie tylko dyskotekowej, itd.

Stopniowe i konsekwentne zatrudnianie rozkosznych lal i didżejów z marnych stacji komercyjnych, w miejsce doświadczonych, mądrych, twórczych dziennikarzy-erudytów, to nie tylko cynizm, ale zwykła pogarda i lekceważenie myślącego słuchacza radia publicznego.

Czy nie byłaby zatem pora Panie Premierze na Pański głos w tej sprawie ?

Bardzo Pan lubi, przy każdej nadarzającej się okazji podkreślać, że Pański rząd, jest rządem profesjonalistów. Proszę zatem uruchomić ów profesjonalizm, odprawiając nie-profesjonalistów,w związku z mającymi nastąpić w najbliższym czasie wyborami członków Rady Nadzorczej i Zarządu Polskiego Radia. Proszę w ten sposób pozwolić powrócić Programowi III PR do kształtu radia myślącego, którym był do czerwca 2000 roku. Aby nadal cieszyło "myślę (słucham) więc jestem", a nie zezowate "włącz odbiornik-wyłącz rozum" (K. Daukszewicz z felietonu w ubiegłorocznym "Wprost").

Proponuję, by był Pan łaskaw prześledzić stronę protestu młodych słuchaczy Trójki na internetowej stronie www.tajniak.nsbi.pl/protest, powstałą w wyniku dokonywanych od czerwca 2000 r. spustoszeń, gdzie wyraźnie widać, że nie takich zmian, młodzi, "aspirujący" (wiek 20+ - jak chce wiceprezes E. Smolar) słuchacze od prawdziwej Trójki oczekują.

Proszę wziąć pod uwagę odbywające się od czterech tygodni pod siedzibą Programu III PR, pikiety w obronie likwidowanych i przenoszonych audycji.

Żywiąc nadzieję na spotkanie w tej ważnej dla polskiej inteligencji sprawie, pozostaję z wyrazami szacunku

Załączniki